Wolfhonden

Wolfhonden zijn grote, krachtige honden die voortkomen uit kruisingen met wilde wolven. Deze dieren zijn prachtig om te zien, en voor sommige soorten baasjes een geweldige kameraad. Ze zijn echter niet zo gehoorzaam en makkelijk te socialiseren als volbloed hondenrassen. Daarom zijn dit absoluut geen dieren voor de beginnende houder, en moet de aanschaf van een wolfshond zorgvuldig overwogen worden.

Welke wolfhonden zijn er

Wolfhonden zijn kruisingen van een hondenras (vaak een herder) met een wolf. Er worden verschillende categorieën onderscheiden:

  • low content wolfhonden hebben 5 tot 34% wolvenbloed
  • medium content dieren hebben 35 tot 75% wolvengenen
  • high content wolfhonden hebben 75 tot 99% wolvenbloed

Op dit moment zijn er twee erkende rassen wolfhonden.

  • De Saarlooswolfhond bestaat sinds de jaren 30 van de vorige eeuw. Deze hybride werd in Nederland gefokt in de hoop dat er een betere politiehond zou ontstaan. Het dier is echter te mensenschuw en te voorzichtig voor politietaken. Het zijn daarentegen wel geweldige blindegeleidehonden.
  • De Tsjechoslowaakse wolfhond komt voort uit een mislukt legerexperiment. Het is een kruising van een Karpatische wolf met een Duitse herder, en is op dit moment de meest gehouden wolfachtige hond.

Gedrag en opvoeding

Als bezitter van een wolfhond ben je eigenlijk nooit klaar het dier op te voeden. Het moet telkens op een positieve, vriendelijke en zelfverzekerde manier worden bijgestuurd. De wolvengenen zorgen ervoor dat het dier anders ongewenst gedrag kan gaan vertonen. Wolfhonden die niet goed opgevoed zijn stelen lekker eten zoals een naked cake onder je neus weg. Ze kunnen goed klimmen en springen, hebben de neiging om je interieur te slopen, en zijn moeilijker zindelijk te maken dan andere honden.

Als ze in hun vroege jeugd niet goed gesocialiseerd zijn kunnen wolfhonden schuw worden voor (onbekende) mensen. Ook is het nodig om de hond constant op zijn plek in de sociale rangorde te wijzen, anders kunnen ze erg dominant worden. Tenslotte zijn de dieren niet geschikt voor huishoudens met andere dieren of kinderen, omdat ze het jachtinstinct van een wolf voor een deel behouden hebben. Verder hebben deze honden net als bijvoorbeeld husky’s een enorme partij energie, die er elke dag uit gehaald moet worden door met ze te spelen en lange wandelingen te maken. Als een wolfshond mentaal en fysiek verzadigd is, is de kans op negatief gedrag veel kleiner.

Een wolfhond nemen

Denk je dat je de uitdaging van een echte wolfshond wilt aangaan, kom dan eerst in contact met mensen die de dieren houden of verenigingen voor wolfhondenhouders. Zij kunnen je tips geven en je een realistisch beeld bieden van waar je aan begint.

Als je een dier wilt bezitten dat hetzelfde prachtige uiterlijk heeft als een echte wolf-hond kruising, maar veel makkelijker tam maken is en minder problematisch gedrag vertoont, overweeg dan om een Tamaskan dog aan te schaffen Dit is een kruising van verschillende noordelijke hondenrassen zoals huskies, malamutes en herders. Een Tamaskan is 100% hond, maar wordt selectief gefokt op een wolfachtig uiterlijk.

De komondor, een bijzondere hond

Een heel opvallende hond is wel de komondor. Deze grote en sterke hond lijkt als je zijn ogen en snoet niet direct ziet nog het meeste op een enorme zwabber. Maar al die strengen haar van de komondor hebben een functie die samenhangt met zijn vroegere taak als herdershond. En de komondor is behalve een opvallend ook een erg trouw huisdier. Leer hier meer over deze bijzondere hond. Is jouw kind ook dol op honden? Op websites als https://kidsbrandstore.nl/ vind je kinderkleding met afbeeldingen van deze geweldige dieren.

Waar komt de komondor vandaan?

De komondor is van oorsprong een Centraal-Aziatisch hondenras. Het dier werd meegenomen naar Europa door een nomadenstam, de Koemanen. Die waren op de vlucht voor de binnenvallende mongolen van Dzjengis Khan. Behalve hun kuddes en gebruiken namen de nomaden ook hun trouwe waakhond, de komondor, mee naar Europa . Toen de Koemanen zich opnieuw vestigden in wat nu Hongarije is, bleek de hond een grote aanwinst om op de kuddes op de Hongaarse poesta te passen. “Komondor” betekent letterlijk “hond van de Koemanen”. Het ras wordt beschouwd als een nationale schat van Hongarije.

De komondor: een eersteklas herdershond

De taak van de komondor in dienst van de mens is het beschermen van kudden. Het dier is groot en krachtig, met een hoge spiermassa. Ook is het dier snel en lenig. Door deze kenmerken is de stoere waakhond opgewassen tegen wolven en zelfs beren die een schaap of paard willen stelen. En tijdens een gevecht met een roofdier komt die dikke vacht goed van pas. De dikke laag haar werkt als een soort natuurlijk harnas. Een wild roofdier dat de komondor probeert te bijten, krijgt geen houvast op het lichaam van de hond. Door de beten van de komondor zal een wolf of beer snel de benen nemen op zoek naar een makkelijker prooi. De vacht van de komondor helpt de hond ook om zich warm te houden in de koude nachten op de kale vlaktes.

De komondor als huisdier

Deze grote en krachtige hond vormt vandaag de dag een uitstekend huisdier. Het is geen hond voor beginnende houders, maar ervaren hondenbezitters kunnen heel veel plezier beleven aan het ras. De komondor wordt, als hij voldoende aandacht krijgt en goed getraind wordt, zeer vriendelijk tegen zijn eigenaars. Het dier kan ook erg goed getraind worden als waakhond – de hond houdt zijn beschermende Instinct en zal zijn eigenaars verdedigen als het nodig is. Het is een speelse en eigenzinnige hond die erg stil is. Vanwege de lange vacht heeft het dier wel extra verzorging nodig, en is het niet goed bestand tegen warm weer. Ook heeft de komondor veel beweging nodig. Het ras bereikt een schofthoogte van zo’n 80 centimeter en een gewicht van 80 kilo.

Waakhonden

Een waakhond beschermt zijn baas en het terrein. Hier worden over het algemeen grote honden voor gebruikt met een stoere uitstraling. Dit schrikt inbrekers en eventuele aanvallers af.

Een kleine hond kan ook flink blaffen als er rondom het huis iets gebeurd maar deze maken minder indruk op ongewenste gasten. Ook al zit de hond binnenshuis, aan het geluid van het geblaf is al te horen of het een kleine of een grote hond is.

Toch is gebleken dat het hebben van een hond op zich al een inbraak preventie is. Sommige inbrekers onderzoeken eerst een omgeving waar ze één of meerdere inbraken plannen. Ze maken een aantekening van de huizen waar een hond aanwezig is en slaan deze over.

De meesten honden gaan blaffen als er vreemden in of om hun huis komen en een inbreker wil natuurlijk geen aandacht trekken.

Mensen welke op een boerderij of anderszins erg achteraf wonen kiezen eerder voor een echte waakhond. Op het moment dat er niemand thuis is maakt het immers niet zo heel veel uit of de inbreker door de hond wordt opgemerkt omdat er niemand in de buurt is die het geblaf zal horen. Een hond welke de inbreker echt afschrikt is dan van groter belang.

Soms wordt de waakhond buiten aan een ketting gehouden. Dit gebeurd in de meer zuidelijke landen nog erg regelmatig. Deze honden leren nauwelijks sociaal gedrag en kunnen heel agressief zijn door het gebrek aan menselijk contact. De eigenaar geeft de hond eten en daar houdt het contact meestal mee op. Een hond welke direct zijn tanden ontbloot schrikt enorm af. Het risico dat een ketting gevaarlijk wordt is groot en dit kan erg vervelende gevolgen hebben als de hond een keer ontsnapt of gewenst bezoek te dicht bij de hond komt.

De voorkeur voor een waakhond gaat uit naar een hond die tevens sociaal is. Er zijn een aantal hondenrassen welke in beginsel een goedaardig karakter hebben en tevens erg beschermend zijn over hun roedel.

  • Bullmastif
  • Doberman pincher
  • Rottweiler
  • Duitse herder
  • Komondor
  • Rhodesian rigdeback
  • Puli
  • Grote schnauzer
  • Amerikaanse staffordshireterriër

De pitbull wordt ook erg vaak gebruikt als waakhond. Nadeel van een pitbull is dat deze van nature agressiever is en dat er heel veel training nodig is om dit te onderdrukken.

Training is uiteraard bij al deze honden nodig om een goed evenwicht te krijgen tussen waken en sociaal gedrag. Mensen nemen een waakhond om zichzelf en hun spullen veilig te stellen maar niemand wil een hond welke direct iedereen aanvalt. De onderlinge band tussen hondeneigenaren en waakhond is hierin erg belangrijk. Met een verkeerde aanpak is een valse hond al snel het resultaat. Het is verstandig om voor de training van een waakhond een professionele trainer in te schakelen of op zijn minst advies te vragen.

Hond uit het asiel

Er zijn heel veel hondenasielen welke vol zijn met oudere honden. Wanneer je niet persé een pup wil, is dit een manier om een hond een goed thuis te geven. Honden komen om uiteenlopende reden in een asiel en het personeel van het asiel

is meestal op de hoogte van de achtergrond van de hond. Het is verstandig om hiernaar te informeren zodat je een beeld krijgt van wat de hond heeft meegemaakt.

Iemand kan zijn hond naar het asiel brengen omdat hij/zij niet meer in staat is om ervoor te zorgen of omdat het baasje overleden is. Zo komen er heel veel leuke en lieve honden toch in het asiel. Het kan echter ook dat de hond getraumatiseerd is en dan is er veel tijd nodig om het vertrouwen van een hond te winnen. Sommigen honden kunnen ook agressief zijn uit angst en dat is iets wat je jezelf dient te realiseren als je voor een hond uit het asiel kiest. Een oudere hond bepaald gedrag afleren is moeilijker dan een jonge hond nieuw gedrag aanleren.

Zorg daarom dat je inzicht krijgt van het karakter van de hond. Als het om een getraumatiseerde hond gaat, ga dan bij jezelf na of je voldoende tijd, energie en geduld hebt om daaraan te werken.

Geschiedenis van de hond

De hond stamt af van de wolf en ook deze wolven bestonden uit verschillende rassen. In de tijd dat mensen nog jaagden om in hun levensonderhoud te voorzien, bleven de wolven regelmatig in de buurt van de jagers om zo aan voedsel te komen. Soms werden de wolven al getemd en hielpen ze bij de jacht en het bewaken van kuddes.

De wolf is een sociaal dier dat in groepsverband leeft en een leider volgt. De leider is diegene welke de weg naar het voedsel wijst. De jagers gaven de wolven een deel van de opbrengst van de jacht en werden hierdoor als leider gezien.

De eerste domesticatie van de hond vond naar alle waarschijnlijkheid plaats in het verre Oosten. Er zijn veel discussies over de periode waarin de eerste honden gedomesticeerd werden. Veel onderzoekers schatten dat de eerste wolf zo’n 40.000 tot 100.000 jaar geleden getemd is en dat de eerste huishond 15.000 jaar geleden bestond. Wat in ieder geval duidelijk lijkt te zijn, is dat de hond het eerste wilde dier is dat gedomesticeerd is. Het begon met het fokken van huiswolven. Door verschillende rassen met elkaar te combineren ontstonden er nieuwe rassen die aan diverse specifieke eisen voldeden.

Op het moment dat mensen op vaste plaatsen gingen wonen en er boerderijen kwamen, zochten de honden vaker de nabijheid van mensen. Oorzaak hiervan wordt gezocht in het feit dat het makkelijk was voor de honden om eten te vinden op de plekken waar mensen woonden. Het eetpatroon van de hond werd aangepast aan de etensresten die de mens weggooide.

Een wilde hond is met behulp van voedsel tam te maken en al snel bleek dat een hond veel kan leren. Daarnaast merkte de mens dat een hond een hele trouwe vriend kan zijn en dat werd langzaam maar zeker het doel waarvoor de meeste honden gefokt werden. Het hebben van een hond als gezelschapsdier werd als statussymbool gezien en dit gegeven leidde tot uitbreiding van het fokken van honden. Met een hond in huis kreeg je aanzien en dat was voor rijkere mensen een reden om een hond aan te schaffen. Hierdoor was er veel vraag naar honden waar de fokkers op inspeelden door meer variatie in de rassen aan te brengen.

Inmiddels zijn er haast ontelbare soorten honden gefokt welke aangepast zijn aan de voorkeuren van mensen. Dit heeft betrekking op zowel uiterlijk, grootte, als gedrag van een hondenras.

Tegenwoordig is de hond niet meer weg te denken uit ons bestaan. Natuurlijk zijn er nog steeds honden die gevaarlijk kunnen zijn en worden er mensen gebeten door een hond. Verreweg de meesten honden zijn echter vriendelijke sociale dieren welke een onderdeel zijn geworden van een gezin.

Wilde soorten honden

Onze huishonden zijn meestal lieve en trouwe dieren, die je gerust met je kinderen in dezelfde kamer kunt laten. Maar zoals je vast weet zijn honden lang geleden uit de wolf gefokt. En deze wilde

hondensoort is niet bepaald een lieverdje. Wist je dat er nog veel meer wilde hondensoorten zijn? Over bijna de hele wereld jagen deze dieren in troepen of alleen achter hun prooien aan. Sommige zijn angstaanjagend, sommige zien er nog schattiger uit dan een puppy. We stellen je graag voor aan een paar bijzondere wilde soorten honden.

Goudjakhals

De jakhals heeft niet echt een goede naam. Er wordt gezegd dat het een laffe aaseter is. In feite is het beestje gewoon goed in staat om te overleven. Hij heeft een heel uitgebreid menu, van kleine knaagdiertjes tot herten, en van eieren en insecten tot fruit. In feite kan het dier zich zo goed aanpassen dat het gevonden wordt van Zuidoost-Azië tot diep in Europa. Zelfs op de Veluwe worden deze middelgrote wilde honden nu af en toe gefotografeerd.

Boshond

Dit is een koddig bruin diertje met ronde oortjes, korte pootjes en kleine oogjes. Hij leeft in het Amazone-oerwoud waar hij in groepen achter knaagdieren aan jaagt. De boshond is door zijn bijzondere gedrongen lichaam uitstekend aangepast om door het kreupelhout heen te rennen. In tegenstelling tot de meeste honden houdt de boshond erg van water, en heeft zelfs zwemvliezen tussen zijn teentjes!

Wasbeerhond

Dit is echt een hond, maar hij heeft precies hetzelfde zwarte masker als de wasbeer, waar hij toch echt geen familie van is. Wasbeerhonden komen van oorsprong uit Oost-Azië maar zijn vanwege hun mooie vacht ook in Europa ingevoerd. Daar leeft hij nu ook in het wild. Wasbeerhonden leven in paartjes of in kleine groepjes, en eten zowel planten als dieren.

Coyote

Deze Amerikaanse hond lijkt een beetje op een kleinere versie van een wolf. De coyote leeft niet zoals de wolf in grote groepen. Net als een jakhals kan hij veel planten en dieren soorten als voedsel gebruiken. Toen in Noord-Amerika de wolf uitgeroeid werd door de blanke pioniers, nam op sommige plekken de coyote de plek van de wolf in en ging zich met groter wild voelen.

Fennek

De kleinste hondachtige, de fennek, is een beestje dat niet groter is dan een huiskat. De fennek bewoont de woestijnen van Noord-Afrika en het Midden-Oosten. Heel opvallend zijn zijn gigantische oren, die hem helpen om zijn prooi (kleine diertjes) zelfs diep onder het zand te vinden.

Poolvos

Deze wilde hond leeft noordelijker dan elk ander landdier, behalve de ijsbeer. In de winter is zijn enorm dikke vacht sneeuwwit. De poolvos eet vogels, eieren, en zo’n beetje alles wat hij verder kan vinden in het Noordpoolgebied. Hij is niet bang voor mensen, sluipt hun tenten binnen en probeert zelfs hun leren schoenen op te eten!

Kiezen van een geschikte hond

Op het moment dat je zeker weet dat er een hond in huis komt, is het erg leuk om op zoek te gaan naar een hond welke je leuk vindt. Veel mensen hebben een voorkeur voor een bepaalde hond en deze voorkeur is meestal gebaseerd op het uiterlijk van de hond. Dat is ook logisch want dit is het eerste dat je ziet van een hond. Toch is het sterk aan te raden om bij de aanschaf van een hond meer zaken te overwegen dan alleen het uiterlijk.

Woonomgeving

Voordat je een hond kiest is het aan te raden om goed te kijken naar je woonomgeving.

Sommigen hondenrassen of kruisingen reageren meer dan anderen op geluiden en blaffen veel als ze iets in de buurt horen. Wanneer je erg vrij woont en het fijn vindt dat de hond waakzaam is kan dit een voordeel zijn. Maar als je in een appartement woont waar je geluiden van de buren kunt horen is dit erg vervelend want dan zullen zij jouw hond ook veel horen.

De ene hond heeft meer beweging nodig dan de andere dus ook ruimte speelt een rol. Mensen welke klein wonen, hebben de neiging om voor een kleine hond te kiezen. Het is echter niet per definitie zo dat een kleinere hond minder beweging nodig heeft dan een grote hond.

Karakter eigenschappen

Denk goed na wat je met je hond allemaal wilt doen en pas daar je keuze op aan. Honden van een bepaald ras zijn natuurlijk niet allemaal precies hetzelfde maar ze hebben duidelijk overeenkomsten in hun gedrag. Indien je voor een kruising kiest, kijk dan naar de eigenschappen van de rassen waaruit de kruising voortkomt.

Heb je bijvoorbeeld weinig tijd voor lange wandelingen, kies dan een hond die niet al te veel beweging nodig heeft. Wil je juist hele lange wandelingen maken dan is het verstandig om een hond met een goede conditie te nemen. Op het moment dat je deze lange wandelingen in een bos gaat maken waar de hond los kan lopen, is een hond met een groot jachtinstinct misschien niet de meest handige keuze. De kans is groot dat de hond achter konijnen etc. aangaat en het lastig wordt om hem terug te halen.

Komt de hond in een gezin terecht waar kinderen en/of andere dieren aanwezig zijn, is het erg belangrijk om een hele sociale hond te nemen.

Ontstaan van hondenrassen

Een groep honden met dezelfde kenmerken in gedrag en uiterlijk wordt aangeduid met een hondenras. In eerste instantie werden honden vooral geselecteerd op hun kwaliteiten voor bepaalde werkzaamheden. De focus lag vooral op het gedrag van de hond.

De honden werden onderverdeeld met de benamingen als jachthonden, waakhonden, trekhonden of schoothondjes. Al deze groepen bestonden uit honden waarvan het uiterlijk heel verschillend kan zijn. Jachthonden zijn er bijvoorbeeld in allerlei soorten en maten.

In de 19de eeuw werden mensen steeds meer geïnteresseerd in het uiterlijk van een hond. Fokkers gingen hier rekening mee houden en fokte honden waarvan de ouders hetzelfde uiterlijk hadden. De pups werden geregistreerd en kregen een stamboom. In de loop van de jaren gingen mensen nieuwe rassen fokken door andere rassen met elkaar te kruisen. Wanneer er nu per ongeluk honden gekruist worden, wordt er vaak gesproken over een bastaard hond. Maar indien er weloverwogen door een mens rassen met bepaalde kenmerken gekruist worden is het doel het creëren van een nieuw hondenras. Denk bijvoorbeeld aan de Dobermann. Dit is een kruising van twee verschillende hondenrassen maar is nu een op zichzelf staand ras waar liefhebbers veel geld voor betalen.

Er zijn 350 hondenrassen welke officieel erkend zijn en geregistreerd staan. Daarnaast zijn er ruim 800 andere soorten honden welke niet officieel als een ras erkend worden. Hiermee is de hond het zoogdier waarvan de meeste rassen te onderscheiden zijn.

Hoewel er onder alle honden veel overeenkomsten zijn, zijn er ook duidelijke verschillen tussen de rassen. Deze zijn onderzocht en staan per ras beschreven. Voor hondenliefhebbers is het op deze manier gemakkelijk gemaakt om te bekijken welke hond het beste past.

Nadelen van het fokken van rashonden

Bij een rashond komt het nogal eens voor dat er erfelijke aandoeningen aanwezig zijn. In het verleden zijn er honden met elkaar gekruist welke wat bouw betreft niet met elkaar overeen kwamen. Kleine honden werden met hele grote rassen gekruist en dat heeft invloed op het skelet van een hond.

Men probeerden steeds betere exemplaren te fokken en hiervoor werd naar uiterlijk eigenschappen van de honden gekeken. Een aantal honden stond geregistreerd als erg goede fokhonden. Om raszuivere honden te fokken werden vooral deze honden gebruikt. Dit was echter een select groepje honden waardoor het risico groot was dat er honden gebruikt werden welke verwant aan elkaar waren. Hierdoor ontstond een mate van inteelt en dat kan genetische ziektes tot gevolg hebben.

Uit onderzoek is gebleken dat veel hondenrassen een grotere risico op bepaalde aandoeningen hebben. Elk hondenras lijkt zijn eigen veelvoorkomende aandoening te hebben ontwikkelt. Fokkers keken vooral naar wat ze wilde bereiken en wisten weinig van de nadelige gevolgen met betrekking tot de gezondheid van de honden.

Gelukkig beschikt men tegenwoordig over meer kennis omtrent genetische afwijkingen en worden er regels gesteld aan het fokken van dieren om dit in de toekomst zoveel mogelijk te voorkomen.

Politiehonden

Een politiehond wordt als pup geselecteerd bij speciale fokkers. Het eerste levensjaar wordt de hond bij een gezin geplaatst om sociaal gedrag aan te leren. Vanaf één jaar tot drie jaar start de training om later als politiehond te kunnen functioneren. De prijs voor een ongetrainde politiehond in wording begint vanaf 3500 euro. Een volledig getrainde politiehond kost tussen de 7500 en 10.000 euro. Er zijn meerdere hondenrassen die geschikt zijn om politiehond te worden maar verreweg de meesten politiehonden zijn Duitse en Mechelse herders. Dit heeft te maken met het feit dat deze honden vrij gemakkelijk als beveiligingshond en als speurhond te trainen zijn.

Deze combinatie van kwaliteiten maakt deze rassen uitermate geschikt voor het werk als politiehond.

De politiehond wordt erg intensief getraind zodat deze snel en adequaat op commando’s reageert. Bij het politiekorps krijgt de hond een vaste begeleider en in de meeste situaties woont de hond ook bij deze begeleider. De begeleider is ook getraind in het begeleiden van een politiehond. Door de intensieve samenwerking ontstaat er een hechte band tussen hond en begeleider.

De taken van een politiehond bestaan uit het ondersteunen van de politie bij bedreigende situaties zoals rellen of arrestaties en het speuren naar bepaalde stoffen. Het opsporen van specifieke geuren is in principe iedere hond aan te leren. Bij politiehonden honden betreft het drugs, explosieven en menselijke resten. Over het algemeen worden de honden getraind op één specifieke geur en is er dus voor elke geur een andere hond. De honden leren om zich op deze geur te concentreren zonder dat ze zich door andere zaken laten afleiden.

Net als de politiebeambte zelf loopt de politiehond soms ook gevaar. Daarom krijgen de politiehonden ook een kogelvrijvest, een zwemvest en speciale hondenschoenen.